potłuc się

potłuc się
potłuc się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doznać obrażeń ciała wskutek upadku lub uderzenia o coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Potłuc się lekko, niegroźnie, dotkliwie, poważnie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pobić się nawzajem lub bić się z kimś przez pewien czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Potłukli się o dziewczyny. Potłukli się trochę z chłopakami od sąsiadów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dobijać się dokądś przez pewien czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Potłukli się do drzwi i dali spokój. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… …   Słownik języka polskiego

  • poturbować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doznać obrażeń ciała (zwłaszcza dotkliwie); potłuc się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poturbował się, wpadając do piwnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nagnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dużo czegoś rozdrobnić, zgnieść, potłuc itp., czuć się tym zmęczonym, znużonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nagnieść się bakalii do ciast świątecznych. Tyleśmy się nagnietli soku z malin …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poturbować — dk IV, poturbowaćbuję, poturbowaćbujesz, poturbowaćbuj, poturbowaćował, poturbowaćowany «pobić, potłuc» Poturbowany w czasie bójki, bijatyki. poturbować się 1. «pobić, stłuc się wzajemnie» Chłopcy poturbowali się podczas przerwy. 2. «ulec silnym… …   Słownik języka polskiego

  • porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie …   Słownik języka polskiego

  • fatalnie — fatalnieej «nieszczęśliwie, zgubnie; bardzo źle, okropnie» Czuć się fatalnie. Potłuc się, wpaść fatalnie. Fatalnie mówić, pisać …   Słownik języka polskiego

  • dogadzać sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}}– {{/stl 7}}dogodzić sobie {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} często ironicznie: przesadzać w zaspokajaniu swoich zachcianek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dogodziłem sobie tą czekoladą i teraz mi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”